REALIZACJA DŹWIĘKU - Używanie korektorów miksera - cz.6

 

Korekcja jest bardzo użyteczna dla wprowadzania korekt i twórczych zmian brzmienia, choć powinna być używana z rozwagą. Korekty brzmienia obejmują kompensację złej akustyki pomieszczenia, tanich mikrofonów i nienajlepszych systemów głownikowych.

Zawsze należy dążyć do uzyskania możliwie najlepszego brzmienia już u źródła, trudniej jest jednak to osiągnąć podczas nagłaśniania, niż w komfortowych warunkach studia nagraniowego. I rzeczywiście - użycie korekcji jest często jedyną drogą osiągnięcia użytecznego kompromisu podczas pracy na koncercie.

Twórcze zastosowania korekcji obejmują zarówno studia nagraniowe, jak i realizację dźwięku na koncertach, przy czym korektory z przestrajanym pasmem środkowym są znacznie bardziej wszechstronne, niż zwykłe dwupasmowe korektory dla wysokich i niskich częstotliwości. Jedyną zasadą przy twórczym stosowaniu korekcji jest - "Jeśli coś brzmi dobrze, to znaczy, że jest dobre!".

Stała korekcja:

Większość osób zna działanie regulatorów wysokich (High) i niskich częstotliwości (Low), które pracują podobnie, jak regulacja barwy tonu w domowych zestawach stereo.

W położeniu środkowym regulatory te nie powodują żadnych zmian, natomiast po przekręceniu ich w prawo następuje podbicie, a po przekręceniu w lewo - podcięcie regulowanego zakresu. Pomimo swej prostoty regulatory dla wysokich i niskich częstotliwości powinny być używane z rozwagą, ponieważ ich nadużycie może spowodować pogorszenie brzmienia. Niewielkie podbicie wysokich lub niskich częstotliwości jest wystarczające dla rozjaśnienia lub wypełnienia brzmienia; wystarczy tu ćwierć obrotu gałki, szczególnie w przypadku niskich częstotliwości.

Wada stałych regulacji polega na tym, że często możesz chcieć wydobyć tylko określony szczegół brzmienia, jak na przykład atak dużego bębna (stopy), czy dzwonienie czyneli, a stałe regulacje wpływają na stosunkowo duży zakres częstotliwości pasma akustycznego. Jeśli dodasz za dużo niskich częstotliwości, gitara basowa, duży bęben i inne niskie dźwięki nabiorą rozmytego, trudnego do opanowania charakteru, pogarszającego selektywność i czytelność całego materiału; jest to wynikiem wpływu korekcji również i na te składniki brzmienia, które mieszczą się w dolnej średnicy pasma akustycznego. I podobnie - za duze podbicie dla wysokich częstotliwości spowoduje nadmierną ostrość brzmienia z jednoczesnym uwypukleniem szumów.

Nadmierne podbicie dowolnego zakresu pasma podczas nagłaśniania zwiększa ponadto niebezpieczeñstwo wystąpienia sprzężeń akustycznych dla mikrofonów wokalnych.

Rys. ZAKRESY CZĘSTOTLIWOŚCI RÓŻNYCH INSTRUMENTÓW I WPŁYW NA NIE POSZCZEGÓLNYCH PASM KOREKTORA

Uwzględniając wszystkie powyższe aspekty, najwłaściwsze podejście do korekcji to stosowanie bardzo małego podbijania, zwłaszcza podczas nagłaśniania. Korekcja przez podcinanie stwarza znacznie mniej problemów; zamiast podbijania określonych zakresów częstotliwości, znacznie bardziej opłacalne jest stosowanie podcinania tych zakresów pasma akustycznego, które zawierają nadmierną energię. Dla takich zastosowań skuteczne są regulacje dla przestrajanych pasm środkowych (sweep mid).

Używanie korektora z przestrajanym pasmem środkowym:

Podobnie, jak regulatory dla niskich i wysokich częstotliwości, regulator z przestrajanym pasmem środkowym zapewnia podbijanie i podcinanie tego zakresu; jego potęga tkwi jednak w możliwości dostrajania go do określonego zakresu pasma akustycznego, które wymaga zmiany. Podobnie, jak dla regulatorów niskich i wysokich częstotliwości, tak i tu bardziej właściwe jest stosowanie podcinania zamiast podbijania. Dla odpowiedniego nastrojenia pasma środkowego jest oczywiście pomocne pełne początkowe podbicie tego zakresu, przez co efekt jest bardziej słyszalny. Jest to również słuszne, jeśli wymagane jest podcięcie danego pasma.

Postępowanie:

Poniżej podany jest prosty sposób wyeliminowania niepożądanych składników brzmienia.

Uwaga: Podczas regulowania korekcji występuje niebezpieczeństwo pojawienia się sprzężeń akustycznych, które mogą uszkodzić głośniki. Warto więc podczas tych czynności obniżyć poziomy.

• Zwiększ podbicie dla przestrajanego pasma środkowego.
• Przestrajaj potencjometr częstotliwości aż do momentu,gdy składnik brzmienia, który chcesz zmienić, stanie się najbardziej wyraźny. Zajmie ci to tylko kilka sekund.
• Przestaw regulator podbicia/podcięcia z położenia maksymalnego na podcinanie. Dokładną wielkość podcięcia, jaka jest wymagana, ustalisz słuchając brzmienia podczas regulacji.
• Nawet niewielkie podcięcie właściwej częstotliwości spowoduje wyklarowanie brzmienia w nadspodziewanym stopniu.

Dla pewnych brzmień może być korzystne niewielkie podbijanie pewnych zakresów częstotliwości - na przykład gitara elektryczna często wymaga takiej korekty, pozwalającej łatwiej dopasować ją do całości brzmienia. Tutaj również zastosuj wstępnie maksymalne podbicie i dostrojenie pasma do zakresu wymagającego zmiany; wystarczy następnie zmniejszyć podbicie do umiarkowanego poziomu, akceptowanego przy odsłuchiwaniu brzmienia.