TEST Sterling by Music Man Ray 34 oraz Ray 35

 

Dziś zaprezentuję Wam dwie gitary basowe tej marki. Czterostrunową gitarę basową Sterling Ray 34, oraz pięciostrunową Ray 35, które są dużo tańszą wersją kultowej serii Music Man'a - Sting Ray. Tańszą, ale czy gorszą? Przekonałem się o tym przygotowując ten oto test dla czytelników Infomusic. A więc było to tak...

 

 

 

Instrumenty otrzymałem wraz z pokrowcami, które standardowo dołączane są do tych instrumentów. Najpierw wyjąłem z niego czterostrunowego Ray'a 34 i rozpocząłem tzw. badanie ogólne. Na pierwszy rzut oka było super. Piękno słojów jesionu ujawnione dzięki wykończeniu typu „natural” w połączeniu z czarną płytką i chromowanymi akcesoriami. Musiałem zajrzeć również do drugiego futerału. Piękny Ray 35 w kolorze Honey Burst, widocznymi słojami i ciemną podstrunnicą. Pomyślałem – hm... pomylili się - to są Music Many!

 

Jako że brzmienie instrumentu zależy w dużej mierze od jego własnych walorów akustycznych musiałem sprawdzić jak Ray'e gadają z dechy. Obydwa Sterlingi zdały egzamin poprawnie. Basówki odzywały się jak trzeba, a brzmienie z deski zapowiadało fajną przygodę przy użyciu wzmacniacza. Niestety podczas tych pierwszych prób w przypadku Ray 34 dał się zauważyć pewien drobny mankament. Otóż basówka była ogólnie niewygodna. Wynika to pewnie z faktu, że instrument przebył długą drogę z fabryki w Azji do Polski i miał prawo potrzebować trochę jak by to powiedzieć „czułości”. Otworzyłem kieszonkę futerału i znalazłem w niej narzędzia potrzebne do drobnych regulacji. Zabrałem się więc do pracy. Należało optymalnie ustawić wygięcie gryfu. Nie było źle, drobna regulacja śruby i po sprawie.

 

W przypadku Ray'a 35 wszystko było w jak najlepszym porządku i instrument był przygotowany do gry.

 

 

 

Sterling Ray 34 i Ray 35 zbudowane są klasycznie, wręcz identycznie jak słynne Music Man'y - StingRay. Klonowy gryf przytwierdzony jest do jesionowego korpusu przy pomocy 6 śrub, co z pewnością gwarantuje stabilność konstrukcji oraz jej odpowiednie walory akustyczne. Kształt korpusu oraz główki również niczym nie odbiega od oryginału. W przypadku Ray 34 całość w wykończeniu „natural”, zaś Ray 35 w kolorze transparentnego przypalanego miodu z palisandrową podstrunnicą. Oczywiście Sterlingi dostępne są w różnych wersjach kolorystycznych i aby sprawdzić w jakich wystarczy wejść na stronę polskiego dystrybutora tej marki (Music Info).

 

 

Znany wszystkim, solidny mostek Music Man'a - „Heavy Duty”, oraz charakterystyczny „musicmanowski” humbucker Alnico wpięty do trzyzakresowego preampu Music Man zasilanego baterią 9V. Ray 35 posiada dodatkowo przełącznik umożliwiający korzystanie z 3 różnych opcji łączenia cewek w humbuckerze. Jednym słowem świetna kopia. (Małe wyjaśnienie - Alnico to nie marka przetwornika, a nazwa stopu metalu złożonego z aluminium, niklu i kobaltu, z którego wykonane są dwa serca przetwornika)
 

 

 

 

 

 

 

 

 

Biorąc pod uwagę budowę, kształt, elektronikę spodziewałem się, że usłyszę brzmienie Music Man'a. Moje przypuszczenia sprawdziły się w stu procentach. Do testu użyłem swojego wzmacniacza Taurus TH Cross oraz kolumny Bs-210. Jest to sprzęt, którego używam od dawna i sprawdza się optymalnie na wszystkich gitarach, na których gram. Na filmie dołączonym do tego artykułu gram na combo Orange Crush Pix 100BXT.

 

Zwyczajowo wszystkie gałki w gitarze ustawiłem w pozycji środkowej czyli „0”. Po zagraniu kilku dźwięków na mojej twarzy zagościło szczęście. Usłyszałem rasowego Sting Ray'a. Pięknie! Dźwięk, który wydobywał się z głośników mojej paczki miał wszystkie cechy, z których słynie Music Man. Siła, dynamika, mięso i ten specyficzny sygnał generowany przez humbucking. Wszystkie zakresy equalizera działały bez zarzutu. Płynnie dodawały i ujmowały swoich częstotliwości, dzięki czemu mogłem dowolnie modelować brzmienie. Tłusty i dynamiczny bas, ciekawy środek i czysta, przejrzysta góra. Wszystko to czego trzeba basiście. Bez zbędnych przełączników i nadmiernej „gałkologii”.

 

 

To samo uczyniłem z Ray 35. No i frajda była jeszcze większa, bo doszła piąta struna. Brzmienie było nieco inne, bo podstrunnicę w tym instrumencie wykonano z palisandru. Dało się usłyszeć ten charakterystyczny ciemny pomruczek. Wszystkie potencjometry pracowały znakomicie pozwalając mi na generowanie brzmienia jakiego sobie życzyłem. Przy okazji tego instrumentu dodatkowo miałem możliwość kombinacji połączenia cewek w hb. 

 

Muszę podkreślić, że obydwa prezentowane Sterlingi poza niewątpliwymi zaletami brzmieniowymi odznaczają się znakomitą wygodą gry. Zarówno grubość, jak i szerokość gryfu nie powodują dyskomfortu. Ręka wręcz pływa po szyjce. Odpowiednio dobrana odległość pomiędzy strunami (17,5 mm – Ray 35, oraz 19 mm Ray 34) sprawia, że ani lewa, ani prawa ręka nie odczuwa zmęczenia.

 

Sterling Ray 34	Sterling Ray 35
Korpus – jesion	Korpus – jesion
Szyjka – klon	Szyjka – klon
Podstrunnica – klon/palisander	Podstrunnica – klon/palisander
3 zakresowy aktywny preamp - Music Man	3 zakresowy aktywny preamp - Music Man
przetwornik Alnico humbucking - Musicman	3 pozycyjny przełącznik
mostek - Music Man	Przetwornik Alnico humbucking - Musicman
21 progów	Mostek - Music Man
Odległość między strunami - 19 mm	22 progi
	Odległość między strunami - 17,5 mm
	Szerokość siodełka – 45 mm