Test cyfrowego miksera matrycowego Allen & Heath iDR-8

Oto kolejny testowany przeze mnie produkt firmy Allen & Heath - dotychczas opisywałem klasyczne, analogowe konsole mikserskie tego producenta, dziś natomiast czas na urządzenie zgoła odmienne: jest nim iDR8 - cyfrowy mikser matrycowy, przeznaczony do permanentnych instalacji dźwiękowych.

Pomimo że jest on mikserem cyfrowym, wszystkie jego cechy, począwszy od wyglądu, kontrolek czy zestawu funkcji, a kończąc na zastosowaniu, istotnie różnią się od stołów wykorzystywanych w realizacji dźwięku estradowego czy studyjnego. Przed wami długi tekst, w którym (i tak tylko z grubsza) omawiam parametry oraz funkcje tego potężnego, acz niepozornego urządzenia.

Sprzęt instalacyjny, w przeciwieństwie do stołów mikserskich, nie jest przeznaczony głównie do pracy z muzyką na żywo - jego zastosowania to przede wszystkim obsługa komunikatów mówionych, zarejestrowanego dźwięku i nagrań muzycznych, dźwięków ostrzegawczych i informacyjnych, oraz występów na żywo połączonych z muzyką, jednak nie w kontekście pełnego zespołu z szerokim instrumentarium. Dlatego też miksery takie jak iDR-8 znajdują zastosowanie w takich miejscach, jak centra konferencyjne i dyskusyjne, ośrodki edukacyjne czy placówki kulturalne, handlowe i biznesowe. Poza standardową funkcją miksera audio, czyli skupianiem sygnałów dźwiękowych w jednym miejscu, manipulowaniem i wysyłaniem ich do procesorów i głośników, miksery cyfrowe jak iDR-8 są centrum dowodzenia rozbudowanych, wielostrefowych systemów, i pełnią również funkcje kontrolne, diagnostyczne, administracyjne, i tak dalej.

IDR-8 to zaawansowany, wielofunkcyjny sprzęt o wielkiej mocy obliczeniowej oraz licznych złączach i elastycznych możliwościach konfiguracji, a wszystko to w kompaktowym i zgoła niepozornym pakiecie jednostki o rozmiarze 2U. Przyjrzyjmy się uważniej jego konstrukcji, kontrolerom oraz wachlarzowi funkcji i zastosowań.

 

 

Wprowadzenie do serii iDR

IDR to cała seria urządzeń Allen & Heath; iDR-8 oraz jego mniejsza wersja, iDR-4, to główne jej elementy, będące matrycowymi procesorami miksu wyposażonymi w całą moc DSP, łączność oraz obsługę oprogramowania niezbędną do zarządzania pokaźnym systemem dźwiękowym. Poza standardowymi wejściami mikrofonowymi i kontrolą sygnałów na wejściu posiadają pełen zakres procesów cyfrowych (konwersja dźwięku na cyfrowy odbywa się w częstotliwości 48 kHz), od rozbudowanych kontrolerów dynamiki oraz equalizacji, poprzez wirtualne panele krosownicze i linie opóźniające do matrycy 16x16 i dowolnie konfigurowanych, zautomatyzowanych funkcji, jak ducking czy AMM (Automatic Mic Mixer).

IDR-8 posiada wystarczającą moc obliczeniową, aby obsłużyć 16 kanałów na wejściu i wyjściu. Sam oferuje ich tylko osiem, jednak tu swoją funkcję ujawniają dodatkowe elementy serii. Są to moduły rozszerzeniowe iDR-In oraz iDR-Out posiadające odpowiednio osiem wejść i osiem wyjść mikrofonowo-liniowych; iDR D-in/iDR D-out o kolejnych ośmiu wejściach/wyjściach, tym razem cyfrowych na złączach AES3 i SPDIF oraz iDR-Switch posiadający wejścia i wyjścia do kontroli na przykład paneli ściennych.

 

 

Pojedyncza jednostka iDR-8 może wykorzystać po jednym module iDR-in oraz iDR-out, co czyni ją wtedy mikserem 16x16. Ponadto, konstrukcja wewnętrzna umożliwia na łączenie wielu jednostek iDR-8 ze sobą - końcowym efektem może być sieć procesorów miksu zdolnych obsłużyć wymagającą i rozbudowaną instalację audio.

 

Pierwsze oględziny: konstrukcja, gabaryty, panel przedni i tylni - przyciski, kontrolki, wyświetlacze

Konstrukcja urządzenia jest prosta i elegancka: całość mieści się w czarnej, metalowej obudowie o rozmiarze 2U. Jego niewielkie gabaryty mogą zmylić - ilość wyposażenia wewnętrznego mogłaby zapełnić szafy sprzętu przy wykorzystaniu osobnych, dedykowanych jednostek.

IDR-8 jest dość ciężki i sprawia wrażenie mocnego i wytrzymałego - jednak naturalnie nie ryzykowałbym jakichkolwiek wstrząsów czy upadków. Posiada uchwyty do zamontowania w racku oraz gumowe nóżki dla dowolnego umiejscowienia. Jest wykonany estetycznie i w miarę oszczędnie - przedni panel nie przytłacza ilością przełączników i kontrolek. Skoro już mowa o panelu przednim, to funkcjonuje on niejako w dwóch "trybach" - posiada przykręcaną płytkę, która po zdjęciu ukazuje dostęp to nieco bardziej zaawansowanych opcji. Owe dwa "tryby" rozróżniłbym na dostęp dla codziennego użytkownika oraz instalatora systemu.

 

 

Pierwszy z nich (z nałożoną przykrywką) przeznaczony jest dla pracownika obsługującego system skonfigurowany już przez instalatora. Oferuje zakres podstawowych przycisków, kontrolek i wskaźników: wyświetlacz LCD o funkcji informacyjnej (2 x 16 znaków), dwa przyciski edycji parametrów/scroll oraz łącznie szesnaście przycisków S1-S16 dla każdego z kanałów, występujących wraz z parami lampek LED. Przyciski i lampki te nie mają jednej, określonej funkcji - jest ona przypisana przez instalatora podczas konfiguracji systemu, dlatego są one określone mianem "soft keys".

Przykładowe funkcje przycisków to wybór kanału, wyciszenie go bądź wybranie programu ustawień (level, mute, patch recall). To samo tyczy się lampek "soft" LED - generują one kolory zielony, żółty bądź czerwony, i mogą sygnalizować wybrane parametry, stan aktywacji opcji/programów bądź wskaźnik sygnału i jego poziomu. Dostępne jest również wyjście słuchawkowe na złączu Jack oraz potencjometr głośności, dla bezpieczeństwa zagłębiony w panelu, do obsługi np. płaskim śrubokrętem.

 

 

Zdjęcie osłonki umożliwia dostęp do zaawansowanych opcji: przyciski Menu / Enter / Esc. Menu, przytrzymany przez 2 sekundy, pozwala na dostęp do ustawień administracyjnych, tj. dnia, daty, godziny, nazwy urządzenia, itd., oraz wybór skonfigurowanego programu, ustawienie sieci i działania diagnostyczne. Dostępne są również trzy kontrolki Status LED: Slave oraz Ext Sync Lock aktywują się, gdy jednostka jest zsynchronizowana w trybie Slave z innym iDR-8. Trzecia z nich, 96k, sygnalizuje tryb pracy konwerterów w tej właśnie częstotliwości samplowania.

Pod osłonką na panelu kryje się również przycisk Code Update - jego aktywacja uruchamia tryb aktualizacji kodu operacyjnego z komputera PC - oraz port RS232 (jeden z dwóch obecnych w jednostce), również wykorzystany do aktualizacji kodu bądź konfiguracji systemu z oprogramowania iDR System Manager. Obok portu znajdziemy przełącznik front/rear, decydujący o wyborze przedniego lub tylnego portu RS232. Panel tylni natomiast oferuje całą gamę portów i złącz, zarówno analogowych jak i cyfrowych. Tutaj objawia się moc i elastyczność jednostki iDR-8 - różnorodność dostępnych portów i możliwości łączenia jest bardzo duża i zapewnia dostosowanie do wielu sytuacji. Przyjrzyjmy się dostępnym złączom.

 

 

Połączenia i porty; łączność i rozbudowa; komunikacja

Oto lista dostępnych gniazd na tylnym panelu iDR-8 oraz ich funkcji:

• Gniazdo zasilania na standardowym złączu IEC C-14

• Osiem wejść mikrofonowo-liniowch oraz osiem wyjść liniowych (maks. +18 dBu) na gniazdach XLR. (Aby uzyskać system 16x16 należy podłączyć moduły rozszerzeniowe iDR-In i iDR-Out. Każdy iDR-8 może obsłużyć po jednym z tych modułów).

• Port MIDI z gniazdami IN, OUT i THRU do obsługi wszelkich kontrolerów i innych urządzeń MIDI.

• Port sieciowy (Network, na złączu RJ45): służy do komunikacji z komputerem bądź siecią (np. TCP/IP) przez standardowy kabel CAT5, w celu konfiguracji systemu za pomocą oprogramowania iDR System Manager. Obok znajduje się przełącznik MDI/X , wybierający komunikację z siecią bądź bezpośrednio z komputerem. Obsługa protokołów iDR System Manager / Telnet / TCP/IP / WiFi

• Port Modem (RS232) służy do łączności z modemem w przypadku kontroli urządzenia z oddalonego komputera poprzez standardową sieć telefoniczną. Ponadto, może być również wykorzystany do łączności z System Manager’em w celu konfiguracji, jednak do tego celu zalecany jest port sieciowy. Obsługa protokołu PPP.

• Port SysNet (również na złączu RS232), zapewniający komunikację z zewnętrznymi urządzeniami obsługującymi protokół Allen & Heath SYSNET, np. sprzęt firm Creston czy AMX jak ekrany dotykowe czy kontrolery na podczerwień.

• Port PL-Anet (RS485) zapewniający komunikację z produktami Allen & Heath serii PL: panelami ściennymi oraz kontrolerami zewnętrznymi. Obsługiwany kablem CAT5 STP, dostarcza zasilanie Phantom +20V do tych urządzeń.

• Port DR-Link (RJ45) to port komunikacji z modułami rozszerzeniowymi jak iDR-In/Out. Złącze to przesyła dane kontrolne,

• Porty audio dla modułów rozszerzeniowych (RJ45): dostępne jest wejście i wyjście sygnału.

• Monitor In/Out (2 pary Jack TRS): wejście i wyjście stereo dla monitoringu sygnału. Oferują liniową kopię sygnału wysyłanego z wyjścia słuchawkowego z przodu. W przypadku użyciu serii jednostek iDR-8, można łączyć ich wyjścia i wejścia monitorowe dla pełnego odsłuchu. Co więcej złącza te, dzięki architekturze iDR, mogą być wykorzystane jako dwa dodatkowe liniowe wejścia i wyjścia sygnału, tym samym czyniąc jednostkę iDR-8 mikserem 10x10.

 

 

Powyższe porty komunikacyjne (z wyłączeniem analogowych wejść audio) dzielą się na dwie grupy: permanentne, tj. aktywne cały czas, oraz drugą grupę, z których mogą być aktywne tylko dwa porty jednocześnie. Porty permanentne to sieciowy Network RJ45 oraz DR-Link. Z reszty, tj. SysNet, PL-Anet, MIDI, RS232, można aktywować tylko dwa jednocześnie - wybór odbywa się z oprogramowania iDR System Manager.

Lista dostępnych złącz uwydatnia możliwości łączenia i komunikacji systemu iDR. Pojedyncza jednostka łączy się z komputerem PC (lub Mac’iem z emulatorem systemu PC), skąd jest kontrolowana oprogramowaniem. Może być ona rozbudowana w celu uzyskania większej liczby wejść i wyjść analogowych bądź cyfrowych (wspomniane iDR-in/out oraz iDR D-in/out), jak i złącz potrzebnych do kontroli zewnętrznych urządzeń jak panele ścienne (iDR-Switch). Ponadto, pojedyncze iDR-8 mogą być łączone ze sobą szeregowo, z zachowaniem wzajemnej komunikacji i globalnej kontroli. Oferowana jest również łączność z innymi urządzeniami Allen & Heath oraz innych firm: mowa tu o całej gamie przyrządów, jak panele ścienne, zdalne kontrolery, urządzenia na podczerwień, kontrolery oświetlenia DMX, i wiele, wiele innych.

 

 

Te pochodzące od Allen & Heath zebrane są w serii PL - są to miniaturowe, praktyczne urządzenia, najczęściej montowane na ścianach oraz podłączane do głównego systemu kablami CAT5, służące do szybkiej kontroli niektórych parametrów i funkcji systemu iDR z oddalonych od siebie miejsc. Przyjmują one różną postać: od miniaturowych paneli z kilkoma funkcjami, przez nieco większe, przypominające wyglądem małe, naścienne miksery, do modułów LCD oraz pilotów i czujników na podczerwień. Wszystkie one służą do zdalnej zmiany poszczególnych parametrów, przypisanych dla konkretnej strefy. O tym, jak przebiega konfiguracja tychże, przeczytacie w dalszej części tekstu.

 

Architektura wewnętrzna: konwersja cyfrowa, manipulacja sygnałem od wejścia do wyjścia; matryca cyfrowa

IDR-8 wyposażony jest w 8 wysokiej jakości przedwzmacniaczy mikrofonowych Allen & Heath - nie posiadają hardware’owych potencjometrów Gain, analogowe wzmocnienie kontrolowane jest cyfrowo (z oprogramowania System Manager, podobnie jak cała reszta analogowych i cyfrowych funkcji) i może być dostosowywane w czasie rzeczywistym. Konwersję dźwięku analogowego na cyfrowy obsługują nowoczesne konwertery AD/DA, samplujące dźwięk z częstotliwością 48 kHz przy 24 bitach.

Całkowita latencja urządzenia od wejścia do wyjścia jest mierzona na 2.23 ms. Na samym początku trasy sygnału, przed konwerterem analog-cyfra umiejscowiony jest analogowy limiter o progu -4 dB, zapewniający bezpieczeństwo i brak przesterowania nawet przy niespodziewanie silnych sygnałach na wejściu (włączany i wyłączany manualnie). Na etapie analogowym znajduje się również funkcja PAD -20 dB oraz zasilanie +48 V.

 

 

Po etapie przetworzenia na cyfrę, wprowadzony sygnał przechodzi przez serię procesorów DSP o szerokim zastosowaniu. Jak wspominałem, mocy DSP wystarczy na obsługę 16 kanałów wejściowych i wyjściowych. Za wszystkie te procesy odpowiadają dwa wydajne dwudziestoczterobitowe moduły cyfrowe Motorola. Procesów jest sporo, dlatego aby przejrzyście przedstawić sprawę, proponuję prześledzić drogę kanału od wejścia do wyjścia. Trasa ta dzieli się na trzy etapy z osobnymi grupami procesów cyfrowych. Są to odpowiednio: kanał wejściowy, matryca miksująca oraz kanał wyjściowy.

Pierwszym procesem DSP napotkanym na trasie sygnału jest wirtualny panel krosowniczy (lub krosownica, patchbay), pozwalający kierować sygnały na wejściu do dowolnych kanałów; sygnał z danego wejścia fizycznego (w tym wejść monitorowych, jeśli zachodzi taka potrzeba) może być kierowany do jednego lub wielu kanałów wejściowych, gdzie poddany będzie manipulacji wirtualnymi narzędziami, w jakie wyposażony jest mikser.

 

 

W każdym kanale wejściowym dostępne są następujące narzędzia:

• Linia opóźniająca (Delay) pozwalająca na opóźnienie sygnału w zakresie 0 - 340 ms. Jednostki fizyczne, jakimi można konfigurować jej działanie to milisekundy, ale też metry i stopy (co pozwala na łatwą konfigurację systemów o wielu oddalonych od siebie głośnikach). Ponadto, obliczenia dokonywane są z uwzględnieniem temperatury pomieszczenia, od której zależy prędkość poruszającego się w nim dźwięku.

• Czteropasmowy korektor parametryczny (PEQ 4): w pełni parametryczny equalizer pozwala na precyzyjną manipulację sygnałem dźwiękowym. Oferuje pełen wybór częstotliwości oraz szerokości pasma (Q) i graficzną reprezentację procesu.

• Bramka szumów, z pełną kontrolą parametrów progu, głębi, ataku, wstrzymania i uwolnienia (threshold, deptch, attack, hold, release). Ponadto wyposażona w funkcję side-chain dla bramkowania kontrolowanego częstotliwościowo.

• Kompresor, z pełną kontrolą standardowych parametrów (threshold, ratio, hard/soft knee, attack, release, make-up gain) oraz funkcją side-chain, do kompresji selektywnej częstotliwościowo.

• Filtr side-chain

• Wirtualny suwak (z 5 dB wzmocnienia powyżej 0) z funkcją wyciszenia i odwrócenia fazy sygnału.

 

Niejako "w środku" trasy sygnału, po etapie kanału wejściowego, mieści się cyfrowa matryca iDR, będąca w zasadzie centrum, czy "sercem" całego układu. Jest to matryca krosująca 16x16 (crosspoint matrix) - tutaj odbywa się cała kontrola miksu i routingu: przypisania dowolnych wejść do kanałów i kanałów do wyjść oraz łączenia sygnałów w pary czy grupy. Pozwala dowolną manipulację każdym pojedynczym sygnałem - ustawieniami routingu, głośności, dynamiki i tak dalej - w dowolnym momencie. Co więcej, tutaj odbywa się kontrola wszystkich zautomatyzowanych kontrolerów miksu: mowa tutaj o funkcjach AMM, Pager oraz Ducking, o których szerzej wspomnę nieco później.

 

 

Trzecim odcinkiem trasy sygnału jest kanał wyjściowy z następującymi procesorami (większość z nich powtarza się):

• Linia opóźniająca

• Ośmipasmowy korektor parametryczny (PEQ 8): o tej samej kontroli, jednak większej ilości pasm

• Wirtualny suwak

• Limiter, zapewniający bezpieczeństwo systemów głośnikowych w razie nieoczekiwanych skoków głośności. Posiada kontrolę parametrów threshold, attack, release.

 

Równolegle do kanałów, w jednostce biegnie szyna aktywnego monitoringu - jest to zaawansowane rozwiązanie, pozwalające na monitoring sygnału w każdym momencie jego trasy - w kanale wejściowym bądź wyjściowym, przed lub po dowolnym procesie. W przypadku złączenia wielu jednostek iDR-8 oraz ich portów monitoringu, można podsłuchiwać sygnały w każdej z nich.

 

 

Pozostaje wspomnieć o niezwykle przydatnych zautomatyzowanych funkcja centralnej matrycy. Pierwszą z nich jest AMM, czyli Automatic Mic Mixer. Jak sama nazwa wskazuje, jest to funkcja automatycznego miksowania sygnałów z wielu mikrofonów, głównie do zastosowania podczas konferencji i temu podobnych sytuacji. Każda jednostka iDR-8 posiada cztery osobne procesory AMM.

Proces ten pozwala na zachowanie w miarę jednolitego poziomu głośności oraz redukcji sprzężeń w przypadku wielu zmiennych, osobnych źródeł dźwięku (jak chociażby głosy ludzkie podczas konferencji). Dzieje się to poprzez automatyczne ‘aktywowanie’ tylko tych mikrofonów, które właśnie są w użyciu oraz redukcji ogólnego poziomu, im więcej jest używanych jednocześnie. Mierzona jest uśredniona suma sygnałów z wszystkim mikrofonów (ambient level): kontrola progu (threshold) decyduje, przy jakim poziomie powyżej tej sumy otwarta będzie bramka na danym mikrofonie.

 

Funkcja ANC, tj. Ambient Noise Compensator, również posiada cztery osobne procesory. Decydującym przy aktywacji tej funkcji jest pomiar odgłosów bądź hałasu tła. Proporcjonalnie do tego pomiaru, główny sygnał będzie wzmocniony lub przyciszony, aby ułatwić jego słyszalność w miejscach o wysokim, zmiennym poziomie hałasu.  

Ducker znajduje zastosowanie w sytuacjach, gdzie pewne komunikaty o wysokim priorytecie współwystępują z innymi sygnałami, jak na przykład muzyka tła i komunikaty mówione. Ducker automatycznie redukuje głośność jednego sygnału podczas wystąpienia innego, co zwiększa np. słyszalność mowy. Od strony technicznej wygląda to następująco: dowolne wejście sygnału może mieć przypisany stopień określający jego priorytet (od 1 do 16). Obecność sygnału na wejściu o wyższym priorytecie automatycznie spowoduje redukcję sygnału o niższym. Dostępne jest kontrola parametrów threshold, depth i release.

 

 

Pager: iDR-8 posiada dwa odrębne procesory pagera. Jest to rozwiązanie komunikacyjne pozwalające na skierowanie dowolnego pojedynczego źródła (np. mikrofonu) do danej grupy wyjść/strefy. Pager współdziała z funkcją duckera; jego aktywacja może być przypisana z dowolnego przycisku "soft key" na przednim panelu, natomiast jego wskaźnikiem dowolna lampka "soft LED".

 

O konfiguracji i funkcjonalności - okiem instalatora i operatora

Jak już zostało powiedziane, konfiguracja i kontrola urządzenia odbywa się (wyłącznie) z komputera za pomocą specjalnego oprogramowania: iDR System Manager oraz PL Designer/Client. Użytkowanie urządzenia jest wyraźnie podzielone na obsługę instalatora, który naturalnie musi być doświadczonym fachowcem, oraz codziennego użytkownika, któremu wystarczy podstawowe przeszkolenie. To instalator dokonuje pełnej konfiguracji całego systemu, w tym jednostki iDR-8 oraz pozostałych elementów sieci.

Z programu System Manager przypisuje on konkretne funkcje większości przycisków i kontrolek, konfiguruje działanie narzędzi i funkcji, zapisuje ustawienia i programy oraz dane administracyjne i sieciowe, oraz określa zakres dostępu do poszczególnych ustawień i parametrów przez użytkownika. Z tym ostatnim zadaniem przychodzi mu na pomoc program PL-Designer, pozwalający na stworzenie wirtualnego panela kontrolnego, dostępnego z kolei z PL-Client. Za pomocą obydwu programów, można zdefiniować oraz de facto ułatwić pracę codziennego użytkownika, któremu dzięki temu do pracy nie wymagana jest pełna wiedza o urządzeniu.

 

 

IDR System Manager, oprogramowanie główne, to w rzeczywistości wirtualny panel kontrolny dla sieci urządzeń iDR. Jako że jednostka hardware’owa zawiera w sobie wszystkie procesy DSP, pamięć, itd., program wysyła jedynie informacje kontrolujące je (transmisja danych odbywa się przez TCP/IP, RS232, Ethernet bądź WIFI).

Panel oferuje dostęp do wszystkich ustawień i funkcji: administrację i bezpieczeństwo, łączność, diagnostykę, aktualizację i zapis/przywołanie presetów w wewnętrznych dla iDR-8 jednostkach pamięci oraz oczywiście wszystkich procesów audio, od wzmocnienia przedwzmacniacza, poprzez korektę i dynamikę, do grupowania, routingu, monitoringu, automatycznej kontroli miksu i tak dalej

 

 

Jako że wszystkie informacje są zachowywane w pamięci jednostki iDR-8, po konfiguracji systemu z programu jednostka może działać w trybie offline: instalator może zapisać wszystkie presety i programy funkcyjne, po czym określić stopień dostępu do nich i manipulacji nimi przez użytkownika, przeszkolić go, i... zapomnieć o całej sprawie. Samych zmian w System Managerze również można dokonywać w trybie on- bądź offline, tj. bez konieczności połączenia z jednostką. Jeżeli jednak są one połączone, pozwala to na zmianę ustawień w czasie rzeczywistym.

PL-Designer jest wykorzystywany przez instalatora do stworzenia wirtualnego, spersonalizowanego interfejsu kontrolnego - ten z kolei, otwierany jest PL-Client’em. Korzystając z PL-Designera można w pełni określić dostęp użytkownika do kontroli systemu; sam Designer daje wiele opcji ku temu, a interfejs może być dowolnie stworzony i spersonalizowany, od utworzenia poziomów dostępu chronionych hasłem, przez wybór kontroli (przełączniki, suwaki, wskaźniki) do tła i kolorystyki. Tak ustawiony interfejs może być obsługiwany z PL-Client, z komputera operatora systemu, który z kolei połączony jest z systemem iDR. Już od instalującego system oraz zleceniodawcy zależy w jaki sposób zostanie wykonany taki interfejs i jakie parametry będzie kontrolował; ze względu na moc i elastyczność takiego systemu, nie sposób ich wymienić.

 

Podsumowanie

IDR, z jednostką iDR-8 na czele, to system o naprawdę imponującej mocy i wielkiej różnorodności funkcji. W tym i tak już długim tekście, omówiłem pobieżnie podstawowe możliwości związane z wykorzystaniem go. Niemniej niemożliwym jest omówienie ich wszystkich - koniec końców, jest to jedynie wprowadzenie do tego urządzenia, a nie jego instrukcja obsługi. Możliwości konfiguracji oraz zapisu presetów również nie sposób opisać: ustawienie systemu zależy wyłącznie od instalatora, jego wiedzy i kreatywności oraz uważnego planowania.

I to akurat jest najsilniejszym atutem rodziny produktów iDR: producent dołożył niesamowitych starań, aby w ręce instalatora/architekta systemu złożyć pełen pakiet narzędzi do jego pracy. iDR-8 zapewnia moc wystarczającą, aby nie martwić się o nadwyrężenie jego możliwości. Ilość dostępnych złącz oraz portów gwarantuje imponującą kompatybilność i elastyczność. Specjalistyczne oprogramowanie zapewnia pełne bezpieczeństwo, personalizację i opcje dostępu oraz umożliwia totalną kontrolę i wachlarz możliwości nawet dla najbardziej wymagających profesjonalistów.

 

Galeria zdjęć Allen & Heath iDR-8: