PORADNIK: Jakie struny do gitary wybrać?

Często nie zdajemy sobie sprawy jak ważne dla naszego brzmienia w gitarze są struny. Zastanawiamy się nad rodzajem i modelem gitary, wzmacniacza, jakie są klucze, mostek itd., a struny zostawiamy na koniec. Co gorsza, przy doborze strun często kierujemy się ich atrakcyjną ceną bądź kolorowym opakowaniem. Okazuje się, że właściwy wybór strun może być strzałem w dziesiątkę dla wszystkich, którzy szukają swojego niepowtarzalnego brzmienia.

Choć często nie zdajemy sobie z tego sprawy, większość gitar, które możemy kupić w sklepach, zaopatrzona jest w struny o grubości .009-.042 lub .010-.046. (są to oznaczenia najcieńszej i najgrubszej struny E podane w calach). Zasada wyboru grubości wcale nie jest taka jednoznaczna. Teoretycznie im cieńsze struny, tym łatwiej na nich grać, czyli: łatwiej je podciągać, przycisnąć do podstrunnicy itd. Natomiast grubsze struny bardziej nadają się do grania muzyki cięższej gatunkowo jak rock, metal itd. Praktycznie jest to bardzo indywidualna kwestia.

 

Billy Gibbons

 

Nie zapomnę wywiadu z członkiem zespołu ZZ-Top. Billy Gibbons opowiadał jak to zawsze grał na swoich gibonach, używając bardzo grubych strun .012-.052 lub .013-.054. Wspominał, że paluchy bolały, dłoń po koncercie była bardzo zmęczona i granie, które miało być przyjemnością, stało się ciężką pracą, a nawet udręką. Aż tu pewnego dnia ZZ-Top grał przed bluesową gwiazdą B.B. Kingiem. Jak to gitarzyści obejrzeli z fascynacją swoje gitary i okazało się, że wielki B.B. King gra swojego bluesa na bardzo cienkich strunach .08-.038, argumentując to tym, że nie lubi się męczyć podczas grania. Od tego dnia Billy Gibbons, grający przecież dość ciężkiego rock&rolla, postanowił również mniej się męczyć na koncertach.

W zasadzie struny każdego rodzaju i grubości są dobre dla początkujących, o ile gitara została odpowiednio ustawiona i wyregulowana. Osobiście polecałbym zastosowanie strun, które często oznacza się słowem "regular". Regularny komplet to grubości od .010" do .046". Jest to rozmiar, z którego zawsze można zejść niżej lub wspiąć się wyżej. Nie są zbyt miękkie, jak na przykład "dziewiątki" (o "ósemkach" nie wspominając), co często jest przyczyną kłopotów ze strojem. Początkujący nie mają bowiem jeszcze pełnej kontroli nad siłą, z jaką stawiają palce na strunach. "Dziesiątki" nie są także za twarde. Oczywiście mówimy tutaj o standardowym stroju instrumentu.

 

Przykładowe struny do gitary akustycznej

 

Jeśli ktoś zamierza zacząć od razu od stroju obniżonego, powinien założyć odpowiednio grubsze struny, które zrównoważą mniejszą siłę naciągu. Jeśli młody fan zamierza grać wyłącznie w stroju C#, to rozsądnym setem będzie .011-.052" - górne struny będą elastyczne, a dolne zapewnią odpowiednie oparcie dla kostki wykonującej szybkie tremolo. Jeśli jednak grasz w stroju standardowym, to najlepszym rozwiązaniem jest set .010-.046" przynajmniej do momentu, kiedy to sam - Drogi Gitarzysto - będziesz w stanie zdecydować, czego chcesz i co jest dla Ciebie najlepsze.

Do gitary akustycznej, można zaproponować dwa rodzaje strun: z brązu (Tru Bronze) i brązu fosforowego (Jumbo King, Super Bronze, Nexus Acoustic). Właściwie oba rodzaje są przeznaczone do każdego rodzaju muzyki, ale... jeśli szukasz ciemnego, spokojnego i ciepłego brzmienia zdecydowanie polecam w pełni wykonane z brązu. Bardziej krzykliwy, jasny i soczysty dźwięk dadzą nam struny z brązu fosforowego. Na końcu jak zawsze jest to sprawa bardzo indywidualna, ponieważ każdy słyszy trochę inaczej, każda gitara inaczej reaguje na rodzaj i grubość strun. Nawet w opisach producentów są rozbieżności, które mogą nam nieźle zamieszać w głowie. Dlatego najskuteczniejszy sposób doboru strun wiąże się zawsze z praktyką. Dopóki nie założysz do swojego wiosła kilku kompletów, nie będziesz wiedział, który brzmi najlepiej.

 

Przykładowe struny do gitary klasycznej

 

Jeśli chodzi o gitary klasyczne rozróżnia się trzy podstawowe rodzaje, które nie są związane z grubością, tylko z siłą naciągu: niski (low tension), średni (normal tension) i wysoki (hard tension). Oczywiście w zależności od producenta można znaleźć więcej kombinacji jak: Extra Hard Tension, ale te trzy rodzaje opisane wyżej to podstawa. Dla początkujących jest low, dla grających klasykę normal, dla grających np.: flamenco - hard... a na końcu kwestia gustu i wygody.

Spotyka się dwa rodzaje owijki: okrągłą (round wound) i gładką (polished). Struny z owijką okrągłą mają jaśniejsze brzmienie, ale za to produkują więcej przydźwięków. Oznacza to, że bardziej słychać to, co robimy ręką na podstrunnicy. Są to np. ślizgi podczas używania techniki slide. Owijka gładka niweluje niechciane przydźwięki, jednocześnie przyciemniając brzmienie, a więc znowu kwestia gustu.