Test: Gitara elektryczna Fujigen Neo Classic LC-20E/BK

Piotr Borowik 22 grudnia 2010, 12:25 Music Partners Polska

Fujigen Neo Classic LC-20E6700 Pln

wklejany gryf
pickupy Seymour Duncan
poprawiona względem tradycyjnej konstrukcji intonacja

Dzisiaj przyjrzymy się Les Paul’owi made in Japan zdobywającemu coraz większe uznanie pośród muzyków z całego świata- zakładka Artists na stronie producenta (ZOBACZ TUTAJ). Pytanie brzmi: czy będzie lepiej czy może inaczej?

Testowane wiosełko Fujigen Neo Classic LC (FGN NCLC-20E/BK) jest odpowiedzią Fujigena na Gibsonowego Les Paula Custom znanego jako Black Beauty. Na pierwszy rzut oka nie da się ich odróżnić, ale, jak to mamy w zwyczaju, zbadamy instrument dokładniej.

Konstrukcja

Ponadczasowy design gitary elektrycznej zwanej Les Paul udowodnił i nadal udowadnia jego ogromny sukces (przy okazji: projektantem nie jest wcale Les Paul tylko Ted McCarty- brzmi znajomo?!) Pojawienie się jego wersji proponowanych przez innych producentów niż amerykański Gibson nie powinno więc dziwić. Części składowe tego fenomenu, wiernie odwzorowane przez FGN, to m.in. mahoniowy korpus z wklejonym mahoniowym gryfem.

FGN Neo Classic LC posiada gryf o obłym profilu litery „U”. Na hebanową podstrunnicę nabito 22 progi i ozdobiono ją prostokątnymi markerami z macicy perłowej. Korpus, gryf i główka wykończonej w czarnym kolorze gitary posiadają biały wielowarstwowy binding. Dwa humbuckery Seymour Duncan wraz z całym osprzętem frimy Gotoh wykończono na złoto.

Wiosło wyposażono w trójpozycyjny przełącznik konfiguracji pickupów umiejscowiony w górnej części korpusu, tuż nad podstrunnicą. Do obu humbckerów zainstalowano dedykowane potencjometry barwy i głośności, co daje w sumie cztery pokrętła z nakładkami w kolorze czarnym. W modelu tym zastosowano także częściowy pickguard, tak jak w oryginale, co we współcześnie produkowanych LP jest raczej rzadkością.

Charakterystyka

FGN’owa wersja Black Beauty brzmi nowocześniej i pomimo 90% (a może i więcej) mahoniu nie jest wcale tak ciemna, jak można byłoby się spodziewać. Dzięki temu z uzyskaną dynamiką doskonale odnajdziemy się w obniżonych strojach i mocno przesterowanych brzmieniach. Charakter możnaby określić jako krzyżówkę pomiędzy tradycyjnym LP a Ibanezem z pickupami Seymoura:).

Bonusy

Po pierwsze, po drugie i po trzecie: usztywniony gigbag- rewelka! Dodatkowo, również wspomniany w poprzednich FGN’owych testach, materiał ochraniający gitarę przed zadrapaniami i zimnem.

Wrażenia

Dobór pickupów jak zwykle oceniam bardzo na plus. Ci, którzy znają Seymour Duncan SH-4 Jeff Beck wiedzą co mam na myśli, a pozostałym radzę przetestować ten humbucker. Pełen ekspresji i mocy, doskonale wyważony sygnał do cleanów i brudasów;)

Na ogromną uwagę w tym modelu zasługuje wykorzystanie systemu C.F.S. Każdy miłośnik Gibsonów doskonale wie, jaki mankament wynika z niezmienionej od ponad 50 lat formy. Gitara ta pięknie stroi.

Brakuje charakterystycznego dla Gibsonów „nosa” w soundzie, ale w końcu nie o to chodziło. Brzmienie jest bardziej otwarte i jaśniejsze co w zestawieniu z innymi Japońskimi gitarami zaczyna ujawniać wspólny klimat instrumentów produkowanych w kraju kwitnącej wiśni.

Profil gryfu w kształcie litery „U” to najgrubszy z powszechnie dostępnych profili. Akcja strun jest jednak ustawiona relatywnie nisko, więc nie ma potrzeby walki z solowymi dźwiękami i podciąganiem strun. Tylko nie zrozumcie mnie źle - to nie jest wyścigówka.

Podsumowanie

Pomimo klasycznej konstrukcji sound sprzyja graniu nowoczesnych gatunków muzycznych podpartych mocno przesterowanym brzmieniem i dźwięczącymi cleanami. Porównując cenę z oryginałem mamy około dwukrotną różnicę więc kierując się choćby tylko aspektem finansowym na pewno warto przetestować ten instrument na własnych uszach i we własnych dłoniach, gdyż ma do zaoferowania o wiele więcej.

Zapraszam do obejrzenia video z wycieczką po fabryce:

Specyfikacja: