TEST DUNE 1.4 - Najnowsza wersja instrumenu Synapse Audio

Dune – czyli Differential Unison Engine, jest najnowszym instrumentem soft stworzonym przez inżynierów Synapse Audio, który oferuje znacznie więcej parametrów i możliwości niż większość dostępnych na rynku wtyczek. Dzięki temu dostarcza bogatych brzmień, idealnych dla tych, którzy stawiają na oryginalność używanych instrumentów.
 

Kilka słów na temat DUNE

Na pierwszy rzut oka ten instrument zdaje sie być całkiem standardowym syntezatorem wirtualnym, pracującym w oparciu o syntezę substraktywną. Jednak zaglądając nieco głębiej w specyfikację techniczną, przekonujemy się, że kryje w sobie o wiele więcej. Podstawowa różnica tkwi we wspomnianym na początku - Differential Unison Engine. Unison jest obecnie standardowym rozwiązaniem stosowanym w instrumentach wirtualnych, pozwalającym na grę wielu głosów jednocześnie, gdzie każdy z nich ma inną wartość tonalną oraz znajduje się w innym miejscu w polu stereo, rezultatem czego są potężne brzmienia instrumentu.

Synapse poszło o krok dalej, rozszerzając znacząco moc DUNE jako instrumentu, umożliwiając zastosowanie innych ustawień w każdym z parametrów, które są odpowiedzialne za tworzenie dźwięku. Dzięki temu użytkownik jest w stanie tworzyć skomplikowane dźwięki, a także posiada pełną kontrolę nad ich powstawaniem.
Dune 1.4 współpracuje z platformami Mac oraz Windows.

 

Co nowego?

Nowa wersja Dune oferuje nowe brzmienia stworzone przez Rob'a Lee, pochodzące z biblioteki "Total Recall", ponadto dodano kursor, który wskazuje aktualny krok arpegiatora, dzięki czemu na bieżąco możecie śledzić progres nut podczas odtwarzania oraz edytować je na podstawie graficznej reprezentacji appregia.

Dobra informacja dla użytkowników platform Windows, dodano zgodność wersji VST z poprzednimi wersjami sekwencerów, dzięki czemu jesteście w stanie używać Dune ze starszymi wersjami oprogramowania DAW. Wersja instrumentu na Mac OSX została poprawiona. Błąd powodujący zawieszanie się poprzedniej wersji wtyczki nie jest już problemem. Dune 1.4 współpracuje bezproblemowo z platformami Mac. 

Wygląd

Interfejs użytkownika jest przejrzysty i dość łatwy w nawigacji, oczywiście dla tych, którym znajome są parametry i możliwości syntezatorów. Wszystkie sekcje poukładane są w logiczny sposób, ułatwiając edycję dźwięku. Większość funkcji dostępna jest w głównym panelu. W części centralnej znajduje się okno, które jest mózgiem operacyjnym DUNE. Tu można zarządzać presetami i bankami brzmień – zapisywać, wgrywać do pamięci instrumentu, etc.

Okno umożliwia także dostęp do dwóch stron zaawansowanej matrycy modulacji, gdzie można zaprogramować dodatkowe zależności między parametrami (także tymi, które nie znajdują się w głównym panelu instrumentu) a szeroką gamą źródeł modulacji, takich jak Envelope, Lfo, Mod Wheel itp. Dolna część interfejsu zamiennie umożliwia dostęp do sekcji efektów bądź klawiatury.
 

Oscylatory

Każdy indywidualny głos (voice) może składać się z dwóch standardowych oscylatorów, sub-oscylatora oraz źródła dźwięku. Istnieje możliwość zestawienia do ośmiu głosów jednocześnie dzięki trybowi unison, który pozwala na konstrukcję bardzo złożonych dźwięków!

Dwa standardowe oscylatory oferują następujące fale dźwiękowe: sawtooth, square/pulse oraz sine, ponadto pozwalają na wybór sześćdziesięciu-dziewięciu fal cyfrowych – umożliwia to opcja – Select.

Pokrętła nazwane – Fat, pozwalają na dodawanie, bądź odejmowanie kolejnych głosów do oscylatora – do siedmiu fal o różnych wartościach tonalnych. Jak mówi sama nazwa parametru, efektem będą bardzo „tłuste“ brzmienia.

Trzeci oscylator spełnia funkcję sub-oscylatora, gdy używamy fal: sawtooth, square, triangle, dostarczając dźwięk o oktawę niższy od oscylatorów jeden i dwa.

Poniżej, w dolnej sekcji oscylatora, znajduje się ustawienie Oscillator Common, pozwalające na użycie modulacji – Pulse Width podczas używania fali square, poziomów Ring Mod, a także trzech różnych typów FM. Dzięki temu użytkownik otrzymuje całą paletę nowych możliwości w osiąganiu interesujących dźwięków.

Obok znajduje się sekcja – Unison, pozwalająca na wybór liczby głosów, zmiany tonalne – Detune - pomiędzy używanymi głosami oraz odległości pomiędzy nimi w polu stereo – Stereo Spread. Każdy z głosów Unisona można przełączyć w tryb solo.

 

LFO oraz obwiednia 

Dune oferuje trzy LFO, dedykowany filtr, Amplitude oraz obwiednię przeznaczoną do modulacji – Modulation Envelopes. Każdy z LFO może zostać użyty z pozostałymi z parametrów. Oferują następujące fale: sine, square, saw oraz przypadkowe/losowe. Prędkość LFO można zsynchronizować z używanym sekwencerem, bądź ustawić manualnie.

  

Filtry

Dune oferuje osiemnaście typów filtrów, między innymi – nisko i wysoko-przepustowy oraz kombinacje pozostałych filtrów, które można użyć w wieloraki sposób, na przykład wybierając by kilka filtrów pracowało w tym samym czasie – ich balans ustalamy za pomocą pokrętła – Offset.

 

Mod Matrix

Wszystkie te elementy, które nie są obecne w głównym oknie Dune’a, znajdują się w oknie Mod Matrix, gdzie jesteśmy w stanie przesłać modulację do wybranego głosu Unisona. W tym wypadku jedynie ten głos, do którego zostaje wysłany sygnał, jest modulowany. Dzięki temu jesteśmy w stanie stworzyć inne, unikalne ustawienia dla każdego głosu w trybie Unison. Jest to dość prosty koncept, który dotychczas nie został jeszcze wykorzystany w innych wtyczkach. Z całą pewnością już niedługo rynek zaleje fala podobnie rozwiązanych instrumentów wirtualnych.

Jak wspomniałem wcześniej Mod Matrix umożliwia również programowanie appregiatora – w trybie Arp, który może być także użyty jako element modulujący.

 

Efekty

Efekty są ukryte pod klawiaturą w dolnej części Dune’a. Do wyboru mamy następujące efekty: distortion, dwa korektory, phaser/chorus, delay, oraz reverb. Brzmią one dobrze, jednak nie są najlepszą stroną Duna. Należy jednak pamiętać, że synteza substraktywna nie opiera się na dodawaniu efektów, zatem są one jedynie dodatkiem do świetnie pomyślanego i rozwiązanego syntezatora. Nowa wersja Dune pozwala na zmianę routingu efektów, za pomocą funkcji przeciągnij i upuść. 

Brzmienie

Dune dostarcza potężne oraz „tłuste“ brzmienie dzięki parametrom, w które go wyposażono. Zaskoczeniem była dla mnie precyzja brzmienia tego instrumentu. Testując go, przekonałem się, że dźwięki wpasowują się wręcz idealnie z resztą instrumentów. W większości wypadków nie było potrzeby stosowania korektora, co jest często konieczne w przypadku innych instrumentów wirtualnych. Na szczególną uwagę zasługują brzmienia basu, które byly przejrzyste i bardzo wyraźne, co jest dobrą informacją, gdyż bas z reguły sprawia najwięcej kłopotów podczas miksu, ze względu na swą złożoną strukturę.

Dość łatwo jest uzyskać dobrze brzmiące dźwięki cyfrowe, natomiast gdy celem jest stworzenie brzmień analogowych należy spędzić więcej czasu programując parametry, przyda się też cierpliwość. Warto także wspomnieć o jakości brzmienia filtrów, które dostarczają auntentycznie brzmiących rezultatów. Bardzo bogate opcje modulowania dźwięku sprawiają, że Dune jest elastycznym instrumentem, oferującym często niespodziewane rezultaty i złożone dźwięki, jak na tak relatywnie nieskomplikowany syntezator. 

 

Podsumowanie

Siłą tej jednostki są potężne brzmienia Unison, które są idealne w produkcji muzyki elektronicznej. Ponadto Dune posiada w zanadrzu niejeden trick, który potrafi zaskoczyć nawet najbardziej wymagającego użytkownika.

Dune jest instrumentem oferującym wysokiej jakości brzmienia, które idealnie wpasowują się w miks zpozostałymi elementami aranżu bez zbyt częstej konieczności stosowania korektora. Aktualizacja do nowej wersji Dune 1.4 jest bezpłatna dla zarejestrowanych użytkowników dowolnej wcześniejszej wersji Dune.

 

 

Wsparcie techniczne w języku Polskim

Marcin Leżak / E-Mail: [email protected]

Zapraszamy do zakupu Synapse Audio DUNE:
http://www.synapse-audio.pl/shop-allegro-dune.html

Więcej informacji o produktach Synapse Audio:
http://www.synapse-audio.pl