Test gitary Sterling SUB AX3 - prawie jak Music Man

Najnowsze dziecko niższej formuły marki Music Man, Sterling AX3 to tańsza wersja znanego i uznanego Axis'a Super Sport'a. Producenci high-end'owych Music Man'ów zdają sobie sprawę, że ich instrumenty do najtańszych nie należą i są poza zasięgiem dużej liczby potencjalnych nabywców. Dlatego, aby pozwolić szerszej publice na zasmakowanie swojego kunsztu i możliwości ich instrumentów, szefowie firmy zdecydowali się wypuścić DUŻO tańsze wersje swoich czołowych wiosełek kosztem selekcji materiałów.

Wydaje mi się, iż najtrafniejszą formą przedstawienia tego testu będzie porównanie AX3 z flagowym Axis'em Super Sport'em.

 

"High-end" vs "stać mnie na to"

Na dobry początek zacznijmy od podstawowych elementów budowy tychże instrumentów. Korpus Sterling'a pozornie nie różni się niczym, jeżeli chodzi o kształt i dobór drewna od swojego droższego wzorca. Lipa z nakładką klonową stanowi serce brzmienia Axis'a. Piszę pozornie, ponieważ sam dobór drewna nie jest definicją brzmienia. Kluczowym aspektem potencjału instrumentu jest dobór odpowiednich kawałków drewna oraz czas ich suszenia. Te dwa "szczegóły" tworzą różnice brzmieniowe i sprawiają, że jedne instrumenty kosztują 700zł, a inne 7000zł. AX3 jest bardzo lekka. Ciężar gitary nie zawsze świadczy o jej jakości. Pamiętajcie, że mokre drewno waży dużo więcej niż suche.

Wierzchnia nakładka z klonu prezentuje się świetnie. Piękne słoje przebijają się spod warstwy perfekcyjnie położonego lakieru. Brak jakichkolwiek odprysków, czy ubytków. Patrząc z daleka, korpus Sterling'a można by śmiało pomylić z oryginalnym Axis'em. Korpus posiada charakterystyczny kształt z jednym, głębokim cut-away'em pozwalającym na swobodną grę na wysokich progach. Gryf instrumentu, jak w oryginale wykonany jest z klonu. Podstrunnica również jest klonowa. Co ciekawe, w oryginalnym Music Man'ie mamy możliwość wyboru między podstrunnicą palisandrową i klonową.

Gryf połączony jest z korpusem za pomocą 5 specjalnych wkrętów, będących patentem firmy Music Man. Taki sposób mocowania gwarantuje lepsze przytwierdzenie gryfu do korpusu, co znacznie wpływa na bogatszy rezonans całego instrumentu. Dodatkowo gryf jest wyprofilowany w taki sposób, aby dostęp do wysokich dźwięków na gitarze był jak najłatwiejszy. Jeżeli chodzi o sam profil gryfu to uważam, iż jest troszkę zbyt "kołkowaty". Music Man'y mają to do siebie, że ich gryfy nie są Ibanez'owskimi torami wyścigowymi, aczkolwiek pozwalają na bardzo płynną i szybko grę. Sterling AX3 mógłby mieć gryf lepiej przystosowany dla osób nie obdarzonych kowalskimi dłońmi jak Stevie Ray Vaughn. 22 progi są zawodowo nabite na podstrunnice. Gryf sam w sobie jest prosty i bardzo łatwy w regulacji. Całość instrumentu koronuje charakterystyczna Music Man'owa główka.

Wykonanie gitary jest bardzo dobre i nie pozostawia pola dla krytyki. Pod względami technicznymi instrument sprawdza się znakomicie. Klucze zasługują na dobre słowo, gdyż nawet przy ostrej zabawie z mostkiem strój pozostaje nietknięty. Sam mostek Vintage Tremolo jest bardzo precyzyjnie poskładany. Jak na razie Sterling jest bardzo miłym zaskoczeniem.

 

Elektronika

Oryginalny Axis wyposażony jest w pick-up'y DiMarzio, lub Music Man Vintage Style ( zależnie od modelu ). Sterling natomiast oferuje nam przetworniki o bardzo zbliżonym design'ie, lecz innej charakterystyce brzmieniowej. Są one również dość mocne, jeżeli chodzi o siłę sygnału, jednakże w moim odczuciu nijak się mają do brzmienia Music Man'a. Bardziej niż charakterystyką samych przystawek, spowodowane jest to zapewne jakością drewna użytego w Sterling'u. Przetworniki mają za zadanie wzmocnienie sound'u dochodzącego z 'dechy' i podkolorowanie go. Te same pick-up'y zamontowane w oryginalnym Music Man'ie z pewnością inaczej by się odezwały. No ale pamiętajmy, iż mamy do czynienia z instrumentem za nieco ponad 1000zł, a nie kilka tysięcy. Przetworniki kontrolujemy za pomocą dwóch pokręteł odpowiedzialnych z ton i głośność, oraz pięcio-pozycyjnym przełącznikiem.

 

Brzmienie i wygoda gry

Jak już wcześniej wspomniałem, AX3 bardzo dobrze leży w ręce. Gra się na nim płynnie i lekko. Gryf, poza delikatnie zbyt grubym profilem, nie stawia oporów w grze. Gitara jest lekka i poręczna. Bardzo wygodna do gry na stojąco. Doskonale dopracowane opływowe kształty wiosełka sprawiają, iż czujemy jakbyśmy mieli w ręku gitarę z wyższej półki.

DEMO

To co poza wykonaniem zasługuje w tym instrumencie na szczególny aplauz to możliwości brzmieniowe. Dzięki specjalnemu systemowi oplotów zwojów w przetwornikach połączonemu z pięcio-pozycyjnym przełącznikiem, zakres brzmień jakie możemy wyciągnąć z tego instrumentu jest oszałamiający! Zaczynając od bardzo ładnych clean'ów, przez blues'owe crunch'e, a kończąc na high-gain'owych uderzeniach, nowy AX3 ma to wszystko. Trudno dlatego polecić ten instrument do określonego stylu muzycznego. Jest to naprawdę uniwersalna gitara, co w tej cenie jest rzadkością.

 

Podsumowanie

Podsumowując, uważam iż mamy przed sobą gitarę, obok której nie powinien przejść obojętnie żaden początkujący wioślarz. Jakość wykonania zasługuje tu na ogromny plus. Poza tym uniwersalność brzmieniowa, która pozwala na cyrkulację między różnymi stylami połączona z tak niską ceną powinny być wystarczającymi powodami, dla których warto wziąć to wiosło w swoje ręce i poważnie rozważyć jego kupno.

Foto: Piotr Bartosiuk