Niezwykły kwartet: Bozzio, Holdsworth, Levin, Mastelotto

Po raz pierwszy czterech genialnych muzyków wystąpi w takim składzie w Europie! Kwartet Bozzio, Holdsworth, Levin, Mastelotto zaprezentuje polskiej publiczności najlepsze rockowo - fusion jazzowe improwizacje.
Zespół wyróżnia się całkowicie nowatorską koncepcją koncertowania. To co usłyszymy podczas popisów mistrzów swoich instrumentów to niepowtarzalna muzyka powstająca spontanicznie w czasie rzeczywistym. Dzięki temu na koncertach zespołu nie usłyszymy dwa razy tych samych dźwięków. Jest to druga seria występów supergrupy. Pierwszą wspólną trasę koncertową zagrali w Japonii jesienią 2009 roku.

Wypowiedź Terre'go Bozzio o projekcie Bozzio, Holdsworth, Levin, Mastelotto

„Moją koncepcją prawdziwego zespołu i współdziałania jest bezwarunkowa akceptacja członków projektu oraz ich pomysłów. Nigdy nie poprosiłbym o współpracę kogoś komu miałbym mówić jak ma grać i oczekują tego samego od innych. W moim wieku nie mam już cierpliwości i tolerancji dla amatorów, więc ludzie z którymi gram to także moi przyjaciele i wyjątkowo wspaniali ludzie.

Ten zespół to projekt – marzenie. Naszym celem jest stworzenie spontanicznych kompozycji. To jest totalnie luźna i dowolna improwizacja, ale delikatnie kontrolowana chęcią tworzenia muzyki a nie tylko uzewnętrznienia się muzycznie, nic z rzeczy typu „expresso yourself” jak zwykł mawiać mój dawny szef Frank Zappa! Myślę że najlepszym określeniem będzie „improwizacja w formie kompozycji utworów”.

Zasady są naprawdę proste:

• Słuchaj
• Zgódź się z tym co słyszysz, albo nie.

Do tworzenia takich kompozycji używamy całej wiedzy jaką udało nam się zgromadzić przez te lata oraz doświadczeń życiowych, więc ten aspekt tworzenia jest bardzo złożony.

Wymaga to również szczególnego rodzaju muzyków, którzy mają odwagę by coś takiego tworzyć. Bycie po prostu dobrym nie wystarczy by poradzić sobie z faktem stania przed publicznością i tworzenia na zasadzie „coś z niczego”, na każdym koncercie.

Jednak wszyscy (członkowie zespołu) poświęcili część swojego ego które mówi nam że „ja wiem najlepiej jak się gra” i chcemy zaufać naszej części kolektywnej nieświadomości która obdarzyła nas możliwościami i pomysłami, lepszymi niż moglibyśmy sobie wyobrazić!

Mamy nadzieję że uda nam się dostarczyć słuchaczom bardzo ekskluzywny, unikatowy, autentyczny, szczery i niepowtarzalny show.

Jesteśmy również bardzo wdzięczni za możliwość takiego tworzenia i za to, że ludzie przychodzą nas posłuchać z dużym zainteresowaniem, w tych trudnych czasach dla muzycznej kreatywności którą zabija muzyczny biznes.

Allan Holdsworth (gitarzysta - urodzony w 1946 roku w Bradford w Anglii). Od lat 70' Uważany jest za jednego z najlepszych instrumentalistów stylu fusion. Zanim rozpoczął wspaniałą karierę solową, Holdsworth był członkiem wielu grup nurtu rocka progresywnego oraz fusion. W latach 70' udzielał się się m.in. W Tempest, Soft Machine, Tony Williams Lifetime, Gong, Bruford, UK oraz z muzykami takimi jak Jack Bruce, Jean Luc Ponty, Billy Cobham, Level 42 i Gordon Beck. Gdy Holdsworth rozpoczął swoją karierę solową, która póki co skutkowała wydaniem prawie 20 albumów, bardzo szybko wyrobił sobie opinię wybitnego i nietuzinkowego gitarzysty. W swej karierze często grał z wybitnymi muzykami z zespołów w których występował takich jak Paul Williams (Tempest), Gary Husband, Jeff Berlin, Chad Wackerman, Jimmy Johnson, Vinnie Colaiuta, Steve Hunt, Alan Pasqua, Tony Williams. W połowie lat 80' Holdsworth był jednym z pierwszych muzyków grających na Synthaxe (syntezator gitarowy który był kontrolowany siłą oddechu, coś na kształt połączenia syntezatora, gitary i saksofonu) i został wybrany najlepszym muzykiem gitarowo – syntezatorowym od 1989 do 1994 orzez czytelników magazynu Guitar Player. W latach 80' stworzył razem z firmą Ibanez sygnowany przez siebie model gitary a w latach 90' stworzył gitarę z firmą Carvin. W połowie lat 90' muzyk odszedł od swoich korzeni, stylu fusion i stworzył z Gordonem Beckiem nagrania mocno sięgające standardów jazzowych. Mimo że koncentrował się głównie na swoim projekcie – bardzo intensywne trasy koncertowe na całym świecie – zebrał byłych muzyków grupy Gong by wziąć udział w projekcie Gongzilla. Z zespołem tym nagrał album „Suffer” w 1995 roku. W roku 2002 dołączył do Soft Works, supergrupy na kształt Soft Machine, w której grały legendy angielskiego jazzu: Elton Dean, Hugh Hopper i John Marshall. Niedawno również dołączył do supergrupy fusion w której występuje razem z Alanem Pasqua, Jimmym Haslipem i Chadem Wakermanem. Ciężko jest go przypisać do jednej konwencji, stylu lub grupy. Bardzo często występuje w jednorazowych projektach z wieloma znanymi muzykami. Jeden z takich projektów będziemy mogli zobaczyć w Katowicach!

Terry Bozzio (perkusja, instrumenty perkusyjne) urodzony w 1950 roku w Bay Area w Kalifornii, USA. Ten klasycznie wykształcony muzyk i niebywale uzdolniony perkusista wyrobił sobie markę grając z Frankiem Zappą oraz grupą UK. Na przesłuchaniu do grupy Franka Zappy konkurencja po występie Bozzia po prostu opuściła salę. Największą sławę przyniosło mu wykonanie z Zappą „The Black Page”, utworu, który został opracowany jako koszmar muzyka. Strona jest tak zapełniona nutami że jest praktycznie czarna (stąd też tytuł). Po zakończeniu współpracy z Frankiem Zappą założył razem ze swoją żoną Dale Bozzio (wokal), byłym gitarzystą Zappy Warrenem Cuccurillo, byłym basistą Zappy Patrickiem O' Hearn i klawiszowcem Chukiem Wildem grupę Missing Persons.Gdy grupa rozpadła się w 1986 roku, Terry dołączył do byłych muzyków takich zespołów jak Duran Duran (Andy Taylor, gitara) i założył swój projekt solowy. Niedawno pracował również z zespołem Korn, z którego odszedł David Silveira, i nagrał (Bozzio) z nimi ich ósmy studyjny album. Innowacyjny styl Bozzio polega na tworzeniu kompozycji melodyjnych przy pomocy zestawu perkusyjnego na wzór pianisty grającego solo. Zdobył także uznanie za tworzenie kompozycji orkiestrowych na zestaw perkusyjny, zawierające dużo polirytmii i polimetrii na swym wyjątkowym i niezwykle rozbudowanym zestawie (nazywanym żartobliwie „SS BOZZIO”), w którym tomy są dostrojone do poszczególnych dźwięków żeby stworzyć niezapomniane wrażenie melodyjnej gry która stała się niewątpliwą wizytówką tego muzyka.

Tony Levin (kontrabas, gitara basowa, chapman stick, warr guitar) urodzony w 1946 roku w Bostonie, Massachusetts, USA. Jest jednym z najbardziej znanych i rozpoznawalnych basistów na świecie. Ciężko wymienić wszystkie projekty w które się angażował. Najbardziej znany jest ze współpracy z wielkimi rocka progresywnego King Crimson i Peterem Gabrielem (jego charakterystyczny bas świetnie słychać w utworze „Sledgehammer” Petera Gabriela oraz „Elephant Talk” King Crimson). Doraźnie udzielał się również w takich supergrupach jak Bruford Levin Upper Extremities, Liquid Tension Experiment (tworzony z muzykami Dream Theater), oraz w swoich własnych projektach czyli Tony Levin Band i Stickmen. Od 1970 roku wzięty muzyk sesyjny. Brał udział w nagraniach setek albumów m.in. Z takimi muzykami jak John Lennon, Lou Reed, Alice Cooper, Pink Floyd, Yes, Seal, Sarah McLachlan, the Roches, Todd Rundgren, Cher, Buddy Rich. Koncertował z Paulem Simonem, Garym Burtonem, Jamesem Taylorem, Hebie Mannem, Goro Noguchim, Judy Collins, Joe Yamanaką, Carly Simon, Peterem Framptonem, Anderson Bruford Wakemen Howe, Timem Finnem, Richie Samborą i Claudio Baglionim. Znany także z występów z grupą Goatika grającą wybitnie eksperymentalną muzykę etniczno – elektroniczną. Spopularyzował takie instrumenty jak Chapman Stick, Warr Guitar, kontrabas NS. Stworzył technikę i akcesoria zwane „Funk Fingers”, polegające na uderzaniu strun basu krótkimi pałeczkami co w ciekawy sposób symuluje grę klangiem (slap). Uczestnik wielu wydarzeń świata muzyki, niezrównany mistrz i nauczyciel basu.

Pat Mastelotto (perkusja, instrumenty perkusyjne, elektronika) urodzony w 1955 roku w Chico w Kaliforni, USA. Perkusista rockowy znany ze współpracy między innymi z Mr. Mister, King Crimson i XTC. Na początku w King Crimson tworzył duet perkusyjny z Billem Brufordem. Jako muzyk sesyjny grał między innymi z Martinem Brileyem, Alem Jarreu, Pointer Sisters, Patti LaBelle, Kennym Logginsem, Martiką, Jackiem Wagnerem, Dannym Wildem i wieloma wieloma innymi. Był także jednym z czlonków założycieli grupy Mr. Mister, która w latach 80' była twórcą wielu singli, albumów i klipów, które dotarły na szczyty list przebojów. Grał sesyjnie również z takimi grupami i muzykami jak XTC, The Sugarcubes, Hall & Oates, Cock Robin, The Rembrandts, Jude Cole, Eddie Money, Tina Arena, Mark Jordon, Matthew Sweet Julia Fordham, Robyn Hitchcock, David Sylvian. Od 1994 roku Mastelotto był członkiem King Crimson pojawiając się na ponad 20 albumach zespołu i kilku teledyskach. Innymi znaczącymi projektami muzyka były między innymi duet perkusyjny z Terrym Bozzio, TU z Treyem Gunnem, gościnne występy z California Guitar Trio i Flower Kings, a ostatnio z Tonym Levinem w zespole Stick Man.

Twórcy zespołu wcześniej występowali już wspólnie ze sobą w różnych składach np.: Holdsworth i Bozzio byli członkami dwóch różnych wersji UK.
Levin i Bozzio nagrali wspólnie kilka godnych uwagi albumów.
Mastelotto i Levin występowali razem w King Crimson, Stick Men i Kalifornijskim Trio Gitarowym.

ALLAN HOLDSWORTH - gitara,
TERRY BOZZIO - największy zestaw perkusyjny świata
TONY LEVIN - Chapman Stick, gitara basowa
PAT MASTELOTTO - bębny