Relacja z targów Musikmesse 2013: Perkusja

Targi Musikmesse mimo że w opinii branży nie cieszą się już taką popularnością jak amerykańskie NAMM, wzbudzały we mnie od zawsze duże emocje, dlatego też bardzo oczekiwałem na wyjazd do Niemiec, by zapoznać się naocznie z nowościami przygotowanymi przez producentów perkusyjnych na rok 2013.

Na miejscu po dwóch dniach solidnego zapoznawania się ze stoiskami w hali numer 3 mój entuzjazm opadł w zmaganiach z moimi wyobrażeniami na temat targów, niemniej kilka razy przecierałem oczy ze zdumienia. O szczegółach opowiem Wam w dalszej części reportażu!

 

Menu na skróty:

Stoisko Sabian'a Stoisko Mapex'a Stoisko Ludwig'a Stoisko Istanbul Mehmet Stoisko Istanbul Agop

Stoisko Remo Stoisko Paiste Stoisko DW Stoisko TAMA Stoisko Pearl'a

Stoisko Zildjian'a Stoisko Meinl'a Inni producenci Podsumowanie

 

Stoisko Sabian'a

Zwiedzanie stoisk rozpocząłem od poszukiwań na mapie stoiska firmy Sabian, jako wierny fan marki. Moją uwagę przede wszystkim przyciągnęły talerze z plebiscytu Cymbals Vote, w którym użytkownicy głosowali na zaproponowane przez firmę prototypy talerzy, a te z największą ilością głosów trafiały do seryjnej produkcji.

Największe wrażenie zrobiły na mnie Air Splashe, które są połączeniem splashy z serii X-plosion z dodatkowo wyciętymi dziurami jak w O-Zone'ach, dzięki czemu zyskujemy szybko gasnący, wybuchowy talerz efektowy. Bardzo ciekawy jestem przyjęcia się na rynku ride'ów z serii Bash, które są talerzami z pogranicza crasha i ride'a. Delikatnie rozmyty z wyraźnym, odseparowany bellem i nieco vintagowym charakterem jako crash może przypaść do gustu perkusistom lubiącym pełne brzmienie talerzy.

 

 

[do góry]

 

Stoisko Mapex'a

Mapex, choć na stoisku skromniej w porównaniu do innych producentów perkusyjnych na targach, przygotował kilka nowości, o których warto wspomnieć. Na stoisku najbardziej wyeksponowanym zestawem był nowy Saturn IV. Prócz nowego logotypu na centrali zestaw doczekał się nowych wykończeń oraz serii z warstwą drewna egzotycznego, co daje nam aż 11 nowych kolorów do wyboru.

Prócz tego z kuluarów doszły nas wieści o nowej serii hardware "Falcon", która dotychczas dotyczyła tylko stóp, a teraz obejmie również statywy, ale dopóki nie dostaniemy ich do testów nie chcemy zapeszać. Jedyne co możemy Wam zdradzić, że to jedna z najbardziej ekscytujących nowości Mapexa od wielu lat.

 

 

[do góry]

 

Stoisko Ludwig'a

Targi w kontekście nagród MIPA zdominowało dwóch producentów związanych aktualnie z Vinnie Colauiutą, który po wielu latach współpracy z Gretschem zmienił bębny na Ludwiga i to ten zestaw bardzo rzucał się w oczy na stoisku tego producenta. Najbardziej oczekiwaną nowością dla mnie było zapoznanie się z nową linią osprzętu Atlas Pro i jak się okazało - spotkała się ona z świetnym przyjęciem w branży, czego dowodem jest nagroda MIPA 2013 w kategorii "Hardware".

Wybór oczywisty, słuszny i w pełni zasłużony - Atlas Pro to skupienie się na praktyczności użytkowania oraz funkcjonalności bez wchodzenia w techniczne szczegóły. Statywy i stopy nie są krokiem milowym w zastosowanych rozwiązaniach technicznych, ale uderzające jest w nich sposób wykonania oraz ich waga, która naturalnie przekłada się na stabilność.

 

 

[do góry]

 

Stoisko Istanbul Mehmet

Akcja promująca "Join The Movement" doczekała się podsumowania na Musikmesse. Istanbul Mehmet w ciągu jej trwania pozyskał kilku artystów światowego formatu w swoich szeregach, między innymi bracia Appice czy Horacio Harnandez, więc nowe modele talerzy to głównie te powstałe we współpracy z artystami.

Poza tym każda okazja jest dobra, a więc z pozoru nieistotne 61 urodziny funkcjonowania firmy uświetniło wprowadzenie czterech nowych ride'ów oraz jubileuszowego hihatu.

 

[do góry]

 

Stoisko Istanbul Agop

Targi to również pole bitwy i rywalizacji pomiędzy spółkami powstałych z rozpadu Istanbul Cymbals, a Agop w przeciwieństwie do Mehmeta stawia na innowacje oraz postęp z duchem czasu, wynikiem czego są nowe talerze wchodzące w skład serii Xist. Mamy więc zmiany w designie, nowe pozycje i zestawy.

Wychodząc również naprzeciw głosom sympatyków marki, Istanbul rozszerza ofertę crashy z serii Signature, tak więc dla fanów nieco mniej subtelnego grania polecamy zainteresowanie się crashem 20".

 

 

[do góry]

 

Stoisko Remo

Ten chyba jeden z najbardziej rozpoznawalnych producentów membran perkusyjnych na świecie mimo swojego uznania i pozycji na ryku nie spoczywa na laurach, wprowadzając co rok do oferty nowe innowacyjne produkty, a więc nie inaczej jest w roku 2013, gdzie swoją premierę mają naciągi White Suede (czyt. słed), czyli kompromis pomiędzy naciągami coated, a smooth.

Powierzchnia membrany nie jest więc ani do końca śliska ani też chropowata po powlekaniu. Wykończenie obejmuje dwa modele - Ambassador oraz Emperor. Naciągi zostały uhonorowane przez branże muzyczną nagrodą MIPA w kategorii "Drumheads".

 

[do góry]

 

Stoisko Paiste

Paiste... Paiste... Mówi się, że to talerze o najszlachetniejszym brzmieniu i jedno jest pewne - firma ta ma swoich zwolenników wśród wielu perkusistów. Dla mnie tajemnica brzmienia tej firmy zawsze charakteryzowała się typową dla tych talerzy mgiełką, która zawsze byłą wręcz irytująca w odbiorze, co zniechęcało mnie do tych blach. Z ciekawością obserwowałem wynik transfery Vinniego Colauity z Zildjiana, w którym tworzył serię A Custom do Paiste, z którym przygotował... No właśnie - 602 Modern Essential. Talerze te posiadały szczególne miejsce na stoisku tego szwajcarskiego producenta. Z ciekawością postanowiłem skonfrontować próbki z materiałów reklamowych z własnym uchem.

Po krótkim rozeznaniu się w typach oraz modelach i w końcu - kilku uderzeniach - zostałem oczarowany. Okazało się, że te talerze nie brzmią zupełnie jak ten Paiste, którego znam i są wręcz przeciwieństwem tych wszystkich rzeczy, które mnie do tej firmy wcale nie zachęcały. Delikatne, w doskonałej proporcji w barwie, o konkretnie zdefiniowanym charakterze i przeznaczeniu, jednak urzekające do granic możliwości. Dało się wyczuć pewną magię brzmienia tej serii. Nie dziwię się już dlaczego producenci tak ufają zmysłowi słuchu Vinniego... To po prostu słychać.

 

 

[do góry]

 

Stoisko DW

Rok temu rewolucja w polityce DW i rozpoczęcie produkcji seryjnego Performance'a okazała się strzałem w dziesiątkę, ponieważ zestaw wywrócił rynek do góry nogami i mimo swojej nie najniższej ceny cieszył się bardzo dużą popularnością na rynku, jak i do teraz się cieszy. Producent idzie więc za ciosem i wprowadza na rynek zestaw jeszcze tańszy i dalej sygnowany nazwą słynnego Drum Workshop. Na stoisku pięknie wdzięczył się prototyp zestawu z serii Design w kolorze White Satin z osprzętem chromowanym. Ciężko ocenić walory brzmieniowe w głośnej hali, niemniej dostrzegam w tym zestawie ogromny potencjał i z niecierpliwością czekam na wejście zestawu w produkcję seryjną, a ta dopiero od września...

Prócz tego przyjrzeliśmy się nowym korpusom wykonanym z wiśni, która ma być kompromisem pomiędzy klonem, a mahoniem. Przyznam, że wykończenie "White Glass" powaliło mnie na nogi.

 

 

[do góry]

 

Stoisko TAMA

Na stoisku Tamy najważniejszym punktem odwiedzin była dla mnie wystawa nowych zestawów będących powrotem do tradycji marki, czyli produkcji zestawów w Japonii, serii Star. Zestawy wykonane dość konwencjonalnie - z klonu, jednak w wyjątkowych rozmiarach, wykończeniach i z wyjątkowym brzmieniem. Czy przypadkiem nazwiecie fakt, że wszystkie zestawy tej serii na stoisku miały na tomach naciągi powlekane? Otóż według mnie - nie. Uderzającym w brzmieniu najbardziej było dla mnie ciepło i intensywność gry korpusu - to niesamowite jak w tych zestawach bardzo słychać reakcję bębna na uderzenia w różnej dynamice. Na stoisku przeważały centrale w rozmiarach oldschoolowych typu 22x14, 24x14, nie mniej przy tej głębokości zabijały potęgą brzmienia.

Ciekawostką była wystawa upamiętniająca 20 rocznicę wprowadzenia na rynek stóp Iron Cobra, z tej też okazji Tama zorganizowała nam zapoznanie się z historią tych mechanizmów, tak więc każdy ze zwiedzających mógł dokładnie obejrzeć jak ta stopa zmieniała się wraz z upływem czasu i postępem technologicznym. Było tam również kilka stóp używanych przez wielkich artystów związanych z marką, ale gdy ujrzałem oryginalne egzemplarze stóp Larsa Ulricha z trasy promującej czarny album poczułem się niemalże jak w świątyni przed ołtarzem.. Mam bardzo wielki sentyment związany z tamtym okresem gry tego zespołu, swoją drogą nazwanym przeze mnie ostatnim tchnieniem Metallicy i perkusisty. Widząc narzędzie, które uczestniczyło w tworzeniu tych wspomnień nie ukrywam, że nieco się wzruszyłem (śmiech).

 

 

[do góry]

 

Stoisko Pearl'a

Jeszcze jakiś czas temu zachwycaliśmy się nowymi stopami z serii Demon od Pearla, najpierw na sztywnym łączu, później w wersji łańcuchowej, teraz przyszedł czas na połączenie Demona oraz Eliminatora. Stopa powstała w połączeniu warstwy wizualnej Demona i technicznej Eliminatora. Standardowo model P-930 będzie dołączany do… no właśnie…

Już w swojej relacji z NAMM wspomniałem o powrocie Pearla do produkcji najlepiej sprzedającego się zestawu w historii rynku perkusyjnego, czyli modelu Export. Po eksperymentach marketingowych producent wraca do sprawdzonego patentu z przeszłości. Zestawy mają być budowane z mahoniu (czyli tak jak oryginalne zestawu) w połączeniu z drewnem basswood. Widzieliśmy zestaw pokazowy i nowe Exporty nie będą miały właściwie nic wspólnego ze starymi zestawami z tej serii - ma je łączyć jedno - świetne brzmienie w relatywnie niskich pieniądzach. Czy jest szansa na powtórzenie sukcesu? Czas pokaże!

Dodatkowo cała linia hardware’u została odświeżona w nazewnictwie i niuansach techniczno-wizualnych, a co najważniejsze - wszystkie statywy od Pearla będą wkrótce posiadały bezstopniową regulację kąta nachylenia talerza! Jest to nowość u tego producenta, ponieważ system Uni-Lock był zarezerwowany dla osprzętu dopiero od serii 900, teraz dotyczyć będzie nawet niższych serii.

 

 

[do góry]

 

Stoisko Zildjian'a

Zildjian nie wprowadza rewolucji - stoisko również wygląda dość skromnie. Głównym punktem promocyjnym są nowe talerze w seriach ZHT oraz ZBT. Prócz nowych modeli seria doczekała się zmian w designie i wykończeniu. Najbardziej nastawiony z kolei byłem na sprawdzenie nowych talerzy z serii A, a z materiałów prasowych wynikało, że mogą to być talerze, które będę chciał sprawdzić jako fan wielkorozmiarowych talerzy. Najlepiej wypadł nowy Sweet Ride o średnicy 23”…

Talerz mimo niemałego rozmiaru doskonale daje się kontrolować, posiada bardzo przenikliwego bella. Grany po powierzchni charakteryzuje się powolnym atakiem, średnim rozmyciem i przewagą jasnych alikwotów w brzmieniu o nieco staroszkolnym charakterze przywołującym nam na myśl klasyków pokroju Buddy Richa czy nieodżałowanego Bohnama. Grany jako crash nie pozostawia złudzeń - wyrazisty atak o dużym nasileniu głośności, szlachetne wybrzmiewanie bez irytujących ozdobników. Łatwy w kontroli zdobędzie uznanie wszędzie tam gdzie crash musi brzmieć pełnie i być po prostu głośnym, ale sprawiając przy tym frajdę z gry.

Zildjian zapowiedział również nowości w serii Gen16 i od mojego pierwszego spotkania z tymi talerzami uważam, że idea powstania tego typu talerzy jest genialna i jest ogromnym krokiem w dziedzinie technik perkusyjnych, jednak daje tej innowacji jeszcze trochę czasu na sprostaniu czasom, a inżynierom Zildjiana czas na dopracowanie swojego produktu.

 

[do góry]

 

Stoisko Meinl'a

Po wizycie na zeszłorocznym Meinl Drummer Festival miałem wyobrażenie na temat nowości przewidzianych przez Niemców na najbliższe miesiące, a Ci i tak mnie zaskoczyli. Wprowadzili bardzo ciekawy talerz efektowy za nieduże pieniądze, będący ciekawą alternatywą dla perkusistów z mniejszym budżetem szukających ciekawych rozwiązań brzmieniowych - chodzi o crasha Meinl Trash Crash z serii HCS o średnicy 16". Talerz brzmi… ciekawie. Nie można zbyt wiele spodziewać się po mosiężnym talerzy, ale ten z dziurami robi robotę. Jego zdaniem jest robienie hałasu pomiędzy crashem, a chiną przypominającym po uderzeniu słowo "trashhhhh" - i tak właśnie jest, więc polecam zainteresowanie się nim nie tylko ze względu na cenę i nie tylko początkującym.

Dodatkowo, do czego już nas przyzwyczaił producent, do serii Byzance dołączono kilka nowych, ciekawych pozycji, między innymi Vintage Trash Crash 20 - tu jednak mamy do czynienia z talerzem nieco głośniejszym ze względu na rozmiar i szlachetniejszym "trashem" ze względu na użyty brąz B20 - arcyciekawy talerz, który świetnie brzmi eksperymentalnie jako ride, jednak wtedy jest nieco cichy.

 

[do góry]

 

Inni producenci

Targi to również możliwość pokazania się wielu innym producentów, również tych, którzy w Polsce nie mają jeszcze swoich dystrybutorów. Producent bębnów DrumTec przygotował na swoim stoisku nielada atrakcję - Panowie z firmy po rekonesansie w poziomie ogłady za zestawem zaczepiali co lepszych bębniarzy i proponowali nagranie filmu na YouTube - trzeba było sobie po prostu usiąść i zagrać cokolwiek po czym film lądował na ich kanale. Fajne?

Swoją szansę miały również nieco mniejsze firmy ze swoimi produktami. Nie sposób było zapamiętać nazwy, jednak jedną z nich było Firchie - firma, która projektuje werble na bazie konstrukcji rototomów, a więc całe strojenie takiego instrumentu opiera się na obrocie w prawo lub lewo, w zależności od pożądanego efektu. Muszę przyznać, ze instrumenty brzmią bardzo ciekawie i zastanawiam się jakie szanse miałby tego typu produkt na polskim rynku, może ktoś powinien zainwestować i spróbować ściągnąć kilka sztuk do Polski?

 

 

Po zwiedzaniu stoiska firmy Wincent mam duże nadzieje, że pałki te trafią do Polski - z marką zapoznałem się już jakiś czas temu przy okazji koncertu Thin Lizzy pod Słupskiem, dostając od technicznego parę pałek sygnowanych nazwiskiem Braiana Downeya. Kultura pracy, wyważenie, jakość słojów, wytrzymałość - dystrybutorzy, jedne z najlepszych pałek na rynku czekają aż ktoś je weźmie do Polski!

 

[do góry]

 

Podsumowanie

Targi Musikmesse były dla mnie fantastyczną przygodą w zapoznaniu się z nowymi markami, niedostępnymi jeszcze w Polsce, świetną okazją do poznania ludzi związanych z największymi producentami na świecie i wymianą opinii i doświadczeń związanych ze sprzętem perkusyjnym. Uważam te trzy dni za znakomicie spędzony czas na edukacji w swojej dziedzinie jak i na mile spędzonym czasie razem z ekipą, z którą miałem możliwość pracować. Miejmy nadzieję, że przyszły rok będzie jeszcze bardziej obfity w nowości perkusyjne, a producenci będą w dalszym ciągu trzymać rękę na pulsie!

 

[do góry]