Test gitary elektrycznej Sterling by MusicMan JP50

Sterling JP50 a Music Man Petrucci

Gitarzysta progresywno-metalowej grupy Dream Thetaer - John Petrucci zasłynął niezwykle sprawną obsługą instrumentu (charakterystyczna ogromna precyzja i prędkość gry techniką staccato), a także talentem kompozytorskim, aranżerskim oraz producenckim. Zespół sprzedał ponad 2 miliony płyt w USA i łącznie ponad 8 milionów płyt na całym świecie. Pomimo nielicznych emisji swoich utworów w stacjach radiowych, popularność DT rosła dzięki ogromnej rzeszy oddanych fanów progresywnej wirtuozerii.

 

Będąc przez ponad rok szczęśliwym posiadaczem Music Mana John Petrucci postaram się przybliżyć jak na jego tle wypada nowy Sterling JP50 i jakie cechy łączą oba te wiosła. Pamiętajmy o tym, że różnica w cenie jest prawie trzykrotna(!). Pomimo tego faktu producent zapewnia nas o wysokiej jakości instrumentów „średniej półki cenowej”, sugerując zakup Sterlinga jako kolejny krok w drodze do zawodowego instrumentu lub jako tzw. „backup”, czyli wiosełko zastępcze.



Materiały & design

Rodzaje drewna z jakiego wykonano instrument to lipa amerykańska połączona z klonem i palisandrem- dokładnie jak w Music Manie. Charakterystyczne wcięcie w korpusie JP50 w miejscu styku z przedramieniem zostało wiernie zachowane w stosunku do wersji oryginalnej (MMJP). Dzięki niemu ręka bardzo swobodnie spoczywa na gitarze dodając wygody i precyzji naszej grze. Umieszczony w wydrążonej komorze dwustronny mostek tremolo w połączeniu z blokowanymi kluczami daje możliwość podciągania i opuszczania dźwięków wajhą. Nie zastosowano blokady na siodełku popularnej przy mostkach typu floyd, więc nie ma o co haczyć lewą dłonią. System działa bardzo sprawnie, a jako ciekawostkę dodam informację, że pierwszy model MM Luke posiadał mostek typu Floyd z blokadą na struny, który to duet w aktualnej wersji wymieniono na tremolo i blokowane klucze. Rozwiązanie zaproponowane w sygnaturze Petrucci'ego to kolejny stopień ewolucji.

 

Gryf...

...płaski, jak przystało na gitarę wyścigową, ale bez przesady. Posiada nieco inny profil niż MMJP, a oto jego najważniejsze wymiary:

• szerokość siodełka 1.65" (42mm)
• radius podstrunnicy 16" (400mm)
• grubość na pierwszym progu 19.3mm (0.76")
• grubość na 12-tym progu 20.8mm (0.81")

Tradycyjnie nie jest on z tyłu lakierowany, a w zamian został olejowo wykończony cienką matową warstwą. Dzięki temu ręka nie klei się do gryfu, co znowu ułatwia wielooktawowe pasaże. Na podstrunnicy nabito 24 progi...

 

Elektronika

W skrajnych pozycjach trójpozycyjnego przełącznika pickupy chodzą standardowo w trybie humbucker, dając mocny, zdecydowanie nie vintage'owy sygnał (2x Sterling Modern). W środkowej pozycji dwa humbuckery połączone równolegle dają brzmienie o charakterze zbliżonym do singla ale nieco mocniejsze.

 

 

Wrażenia

Gitara dotarła do redakcji Infomusic wraz z innymi instrumentami do testu, ale przykuwała największą uwagę wszystkich oglądających. Jednogłośnie została okrzyknięta najładniejszą z całej dostawy. Ciemny śliwkowy lakier typu burst (przypalany na krawędzi) zastosowany do wykończenia instrumentu posiada delikatną domieszkę brokatu i tak jak w oryginale robi duże wrażenie.

Pierwsze odczucia związane z grą na JP50 to bardzo niska akcja strun i dobrze ustawiony gryf, którego płaski profil wygodnie leży w dłoni. Ergonomiczny design w znacznym stopniu ułatwia solowe pasaże i nie zawdzięczamy tego tylko gryfowi, ale również wygodnemu ułożeniu prawej ręki na korpusie.

Tremolo daje większe możliwości ekspresji niż stały most, ale wiadomo że inaczej zachowuje się podczas podciągnięć i vibrata. Na pewno jednak jest świetną alternatywą dla oldschoolowego floyd'ka, dzięki niemal identycznej skuteczności oraz braku niedogodności związanych z wymianą strun.

Na sucho JP50 brzmi relatywnie głośno wyraźnie dając znać o swoich walorach akustycznych. Progi są idealnie nabite i oszlifowane, a gitara stroi we wszystkich pozycjach. Nie ma więc mowy o obowiązkowej wizycie u lutnika, jak w przypadku egzemplarzy nawet niektórych wiodących marek.

Brzmienie pickupów Sterling Modern jest zbliżone do DiMarzio montowanych w MMJP charakterem, a ich sygnał jest mocny, wyrównany i nowoczesny. Przetworniki w oryginale zmieniały się już 3 razy, albo i więcej, więc ciężko jednoznacznie porównać pod tym względem oba instrumenty. Środkowa pozycja przełącznika daje specyficzne uczucie ekspresywnego grania coś jakby na kaczce.